در برخي آباديها و روستاهاي ايران معمول و متداول است که براي شروع درو و چيدن گندمها روز و ساعت خوشي تعيين ميکنند. زيرا اين روز ميمون را به فال نيک ميگيرند با اين نيت که همه کارگران با صحت و سلامتي درو را به پايان برسانند. در آخرين روز درو مقداري از گندم درون يک قطعه زمين که باقيمانده، يک نفر ابياتي را با صدايي خوش به صورت نوحه ميخواند و بقيه کارگران در حين درو کردن گندم در پايان هر بيت صلوات ميفرستند. نوحهخوان، اشعار را به نحوي ميخواند که با تمام شدن گندم اشعار هم به پايان برسد. به مناسبت پايان درو هر خانوادهاي به تناسب وسع مالي خويش به تعدادي از همسايگان و نيازمندان طعامي ميدهد. اين رازها و روضهها...
ادامه مطلبما را در سایت رازها و روضهها دنبال می کنید
برچسب : آیین,صلوات,نامه,خوانیجشن,برداشت,محصول,گندم,فرهنگ,عامه, نویسنده : talayedaranadab بازدید : 95 تاريخ : يکشنبه 29 مرداد 1396 ساعت: 4:35